I have two dreams

This is for The Little One.

This one is for me.


And this one is for both wishes to come true.
coming soon...


Next post in 40 days! 
Please help me pray for these. Thank you.

Yoga in my mind

Ang dami-dami-dami-dami ng tao na nahuhumaling sa yoga. Nakakatuwa. Ang laking kaibahan nito sa taong 1997. First year college ako at nag-enroll sa yoga for P.E. Tinakas ko lang sa tatay ko kasi medyo naniniwala siya sa mga tsismis na ang yoga ay nakakapraning. Madalas, kung hindi man araw-araw, pinapabulaanan ito ng teacher namin. Hindi totoong nakakapraning mag-yoga, pero may danger nga raw. Ang metaphor na ginamit niya ay tubong kinakalawang at matagal na hindi dinaluyan ng tubig. Ganun daw ang estado ng mga daanan ng energy ng katawan ng mga taong walang galaw-galaw (utak at katawan). Through yoga, umaayos ang daloy ng tubig (energy). At dahil kalawangin ang tubo, para sa first timer, importante na may teacher na magta-trapik ng daloy ng tubig na may kalawang.

Image is from here

Hindi nga lang ako natutuwa sa mga ilang taong nakatungtong lang ng mat ay inari na ang title na "sage." Grabe ang mga pangaral ha. Nasasakyan ko yung mga bale-balentong pics na nakaparada sa Facebook. Masaya naman talaga yun. Pero yung umaatikabong pangaral, medyo nakakaumay. Sabagay, kanya-kanyang trip lang yan. Huwag lang kalimutan ang paboritong aral ng kahit sinong yoga teacher. The discipline is designed to keep us grounded.

Image is from here

Kasabay ng pagdami ng nagyo-yoga practice, dumarami na rin ang mga yoga teachers! Amazing! Sana, sana, sana, magdilang anghel ang law of supply and demand. Ganyang trending ang pagtaas ng supply ng yoga teachers, sana bumaba na ang presyo ng yoga classes. Sa ngayon, ang mga biik na gaya ko ay nakakatungtong lang ng studio pag may promo, o kaya yung paisa-isang buwan. Or sana, dumami pa ang lahi ni Teacher Nancy Siy na walang katulad ang dedikasyon sa pagdadala ng yoga sa lahat ng may gusto. May free class siya kada Linggo sa Legazpi Active Park.

Siya si Teacher Nancy.

Nami-miss ko mag-yoga. Iyon. There's a fire in my bilbil-belly. Sana makabalik na ako. Ang gulo lang kasi ng buhay. Nawasak ang momentum ko. Sayang ang nasimulan.

Let's end this post with a beautiful mantra na peborit ni Noreen. Sabi niya, at totoo naman ito, ang sarap nito sa puso. Mahirap gawin lalo sa mga tumityanak sa buhay ko, pero I'm trying by best. Promise. At habang di pa ako nakakapag-practice, kahit sa isip lang muna, ayos na ito. For now.


"Lokah samasta sukhino bhavantu" - "May all beings everywhere be happy and free and may the thoughts, words and actions of my own life contribute in some way to that happiness and to that freedom for all." - Sanskrit Devotional Mantras 

Intramuscular-Intravenous Sedation

Her eyes, half-open, stopped blinking
Stopped dancing with the light.
Her body, barely moving.
Gasps of disbelief and questions
In monosyllabic strings.
She looked at me,
But she wasn't there.
Her gaze, white laser beams.
I forbid you from pulling a repeat performance
No one leaves.
Before I do.

Today I lived my biggest fear.

08.24.13 0830

Image is from here

Boss na boss

Isang bruskong puting mamahaling auto ang tumigil sa umpukan ng mga manong school bus driver kanina. Sinabayan ng pagbara sa kalye ng sasakyan ang malakas na pagbusina. Lapit ang isang kuya, bumukas ang bintana. Hindi ko masyadong narinig ang pinag-usapan. Nauulinigan ko lang ang mataray na boses babae at ang rosaryo ng "opo ma'am, sige po ma'am, opo, opo, opo." Maya-maya, lulugo-lugong bumalik ang kuya sa umpukan.

"Wala man lang condolence. Ang bungad pa sa akin, bakit daw ang tagal kong di pumasok."

Namatayan pala ng magulang si kuya. Sabay sa lamay ang hagupit ng bagyo at baha. Pinuproblema niya ngayon ang pampalibing. Narinig kong sinabi nung kuya na namatayan siya, anong klaseng tao ang hindi man lang makikiramay at didiretso sa sermon? Genetic disorder ba yun?

Image is from here